คดีตัวอย่าง! ศาลพิษณุโลก ฟัน คนเผาป่า 2 พันไร่ 4 ปี ไม่รอลงอาญา ปรับ 133 ล้าน พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 5 ต่อปี สั่งออกเขตป่าสงวนภายใน 30 วัน

วันที่ 7 มี.ค.2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 11 (พิษณุโลก) โพสต์ข้อความระบุว่า กรณีเจ้าหน้าที่เขตห้ามล่าสัตว์(ขหล.)ป่าเขาน้อย – เขาประดู่ จับกุมผู้กระทำผิด 1 ราย โดยแผ้วถาง ตัดฟันต้นไม้ จุดไฟเผาต้นไม้และใบไม้แห้ง ซึ่งเป็นป่าเบญจพรรณผสมเต็งรัง มีต้นไม้อยู่จำนวนมากบริเวณพื้นที่ป่าด้านทิศตะวันออกของหมู่บ้าน บ้านไร่สุขสมบูรณ์ หมู่ที่ 10 ต.บ้านยาง อ.วัดโบสถ์ จ.พิษณุโลก

ซึ่งเป็นพื้นที่ป่าและอยู่ภายในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าสองฝั่งลำน้ำแควน้อย และอยู่ในเขตห้ามล่าสัตว์ป่า (ขหล.) เขาน้อย-เขาประดู่ เป็นเหตุให้เกิดเพลิงลุกไหม้เผาไหม้ป่าเป็นบริเวณกว้าง เนื้อที่ถูกทำลายเสื่อมสภาพก่อให้เกิดความเสียหาย 2,166.02 ไร่ คิดมูลค่าความเสียหายทางสิ่งแวดล้อม เป็นเงิน 133,237,390 บาท โดยเกิดเหตุเมื่อวันที่ 6 พ.ค. 2567 นั้น

ต่อมาพนักงานเจ้าหน้าที่ รวบรวมพยานหลักฐานพิจารณาดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ ต่อมาพนักงานอัยการจังหวัดพิษณุโลก ยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลจังหวัดพิษณุโลก เป็นคดีหมายเลขดำ ที่ สวอ 29/2567 เรื่อง ความผิดต่อ พรบ.ป่าไม้ 2484 ความผิดต่อ พรบ.ป่าสงวนแห่งชาติ 2507 ความผิดต่อ พรบ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า 2562

คดีดังกล่าว ศาลจังหวัดพิษณุโลก พิพากษาตามคดีหมายเลขแดงที่ สวอ21/2567 เมื่อวันที่ 22 สิงหาคม 2567 พิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตาม พรบ.ป่าไม้ 2484 มาตรา 54, 72 ตรี วรรคสอง พรบ.ป่าสงวนแห่งชาติ 2507 มาตรา 14 วรรคหนึ่ง, 31 วรรคสอง พรบ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า 2562 มาตรา 67 (2), 103 วรรคหนึ่ง จำคุก 8 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 4 ปี

พิเคราะห์รายงานสืบเสาะและพินิจจำเลยแล้ว เห็นว่า แม้ไม่ปรากฏว่าจำเลยเคยได้โทษจำคุกมาก่อน แต่การกระทำผิดของจำเลยก่อให้เกิดความเสียหายเป็นวงกว้างต่อทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรป่าไม้ของชาติ พฤติการณ์เป็นเรื่องร้ายแรง จึงไม่เห็นสมควรรอการลงโทษ ริบของกลางทั้งหมด

ให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายตามมูลค่าทั้งหมดของทรัพยากรธรรมชาติที่ถูกทำลายหรือเสียหายเป็นเงิน 133,237,390 บาท (หนึ่งร้อยสามสิบสามล้านสองแสนสามหมื่นเจ็ดพันสามร้อยเก้าสิบบาทถ้วน) พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 5 ต่อปี ของต้นเงินดังกล่าว นับแต่วันที่ 6 พ.ค. 2567 เป็นต้นไป จนกว่าจะชำระเสร็จแก่กรมอุทยานแห่งชาติฯ

พร้อมให้จำเลยและบริวารของจำเลย ออกไปจากเขตป่าสงวนแห่งชาติที่เกิดเหตุภายใน 30 วัน นับแต่คดีถึงที่สุด ค่าฤชาธรรมเนียมในคดีส่วนแพ่งให้เป็นพับ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยกไม่มีผู้ใดอุทธรณ์ คดีถึงที่สุดแล้ว